Pijanistkinja Ana Simonutti, rođena u Beogradu, prvi put je nastupila pred publikom sa sedam godina u dvorani Kolarčeve zadužbine. Šest godina kasnije imala je i svoj internacionalni debi u Parizu, sa ocem, violinistom Tripom Simonuttijem, gde su predstavljali Jugoslaviju na svetskom muzičkom spektaklu „Noć zvezda” koji je prenosila francuska televizija. Godinu dana kasnije koncert koji je imala sa ocem Tripom Simonuttijem u nemačkom gradu Oberhauzenu proglašen je događajem sezone, a nemačke novine su Anu nazvale čudom od deteta.

Diplomirala je i magistrirala klavir na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu u klasi prof. Jokut Mihailović. Usavršavala se u oblasti kamerne muzike koju je specijalizirala u klasi prof. Olivere Đurđević.

Održala je preko dve hiljade koncerata, kako kao solista tako i u triju, sa ocem i sestrom, ili u duu, sa Irenom ili Tripom. Nastupala je sa brojnim dirigentima: Ren Huijie (Kina), Namsraijav Butenbajar (Mongolija), Stanko Jovanović, Vojislav Bubiša Simić, Pavle Medaković, Zoran Andrić, uz orkestre: Orkestrom RTS-a, Pekinškim orkestrom „Guo Lian” – Kina, Mongolskom državnom filharmonijom, VJ „Stanislav Binički”, Kamernim orkestrom iz Niša i dr.

Koncertirala je u Nemačkoj, Austriji, Sloveniji, Mađarskoj, Bugarskoj, Francuskoj, Kini, Mongoliji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini, Makedoniji.

Opisujući nastupe Ane Simonutti kritičari su zabeležili da „svira potpuno jedinstveno, hvatajući i emitujući najneuhvatljivije mesečeve zrake-efemerno, eterično, bestežinski, kao od pene” sa „otmenošću i elegancijom” (Borba), „maestralno” (Dan), dajući „jedno novo viđenje Lista i Šopena, sve u pastelnim valerima” (Borba). Imala je i više stotina nastupa na domaćim i stranim televizijama. Snimila je tri CD-a u izdanju PGP RTS-a, dve LP ploče (Jugodisk), pet audio kaseta, kao i nekoliko kompakt diskova za Radio Beograd. Nastupala je na mnogim značajnim festivalima: BELEF, Zlatna jesen -Ulan Bator (Mongolija), NOMUS, Mokranjčevi dani, Mermer i zvuci, Budva “Grad teatar”, Festival klasične muzike Vrnjačka Banja, “Mimoze” Herceg Novi, Ulcinjsko leto…

Kao solista i član Trija Simonutti, dobitnica je prve nagrade publike i prve nagrade Udruženja kompozitora Mongolije na međunarodnom festivalu „Zlatna jesen“ 1998. godine.
Godine 2001. je dobila „Zlatnu značku“ Kulturno-prosvetne zajednice Srbije za doprinos razvoju kulture. Dobitnica je više nagrada i priznanja Crvenog krsta. Održala je veliki broj humanitarnih koncerata, kao i više stotina koncerata posvećenih širenju klasične muzike među mladima.

Ani Simonutti, kao članici Trija Simonutti, veliki broj kompozitora pisao je i posvetio svoja dela (Dejan Despić, Konstantin Babić, Nikola Hercigonja, Dušan Radić, Zlatan Vauda, Rastislav Kambasković, Vojislav Voki Kostić, Miroljub Aranđelović Rasinski i dr.)

Član je Udruženja muzičkih umetnika Srbije (UMUS) od 1994. godine.
Od 1993. godine bavi se i pedagoškim radom u Muzičkoj školi „Mokranjac” u Beogradu. Učenici Ane Simonutti su osvojili brojne nagrade na domaćim i međunarodnim takmičenjima.